فرمول اکسیدان گیاهی

اکسیدان یا هیدروژن پراکساید نوعی فعال کننده یا activator است که نقش بسزایی در رنگ پذیری مو دارد و هر کدام از اکسیدان ها کاربرد خاص خود را دارند . در مقاله فرمول اکسیدان گیاهی از سری مقالات 3 فرمول درباره این مطلب توضیح داده شده است.

اکسیدان گیاهی

اکسیدان گیاهی از ترکیب چند نوع گیاه به دست می‌آید.اکسیدان گیاهی به دلیل استفاده از ترکیبات طبیعی، بدون ایجاد کمترین آسیب به بافت مو، شما را در رسیدن به نتیجه دلخواهتان یاری خواهد کرد.  این محصول با از بین بردن رفله قرمزی مو، برای ترکیب با رنگ مو های تناژ سرد بسیار مناسب می باشد. اکسیدان گیاهی به سبب داشتن مواد نرم کننده در ترکیبات خود، ضمن حفظ لطافت مو، مانع از ایجاد خشکی و موخوره می شود.

فرمول اکسیدان گیاهی

در ترکیبات این اکسیدان از گیاه های مختلف مانند بابونه که سبب طراوت و شادابی مو میشود و سایر مواد مانند کراتین به سبب کارایی بهتر استفاده می شود.

انواع اکسیدان

اکسیدان یا همان پراکسید در انواع محتلفی وجود دارد .

پراکسید کرمی

اکسیدان کرم آب اکسیژنه تثبیت شده است که کرم محافظ نیز دارد و به همین علت مقداری گرانتر است. از خشکی و شکنندگی موها جلوگیری میکند. پراکسید کرم در سه شماره به طور معمول و در 6 شماره به طور تخصصی به بازار ارائه میشود. اکسیدان کرم داراری اکسید برای پایدار نمودن، مواد تیره کننده و همچنین مواد تلغیظ کننده است. بسته به حجم  اکسیدان کرم قدر تعیین میشود و هرچه اکسیدان بیشتر باشد قدرت کرم برای نفوذ رنگ بیشتر است.

پراکسید مایع

اکسیدان مایع در حقیقیت فرمول آب اکسیژنه است و استفاده نکردن از کرم محافظ در برابر آب اکسیژنه سبب خشکی مو میشود. اصولا اکسیدان مایع در ظرف مات عرضه میشود و باید در محل خشک و خنک و دور از نور از آفتاب نگه داری شود.

نحوه صحیح مصرف اکسیدانها برای رنگ کردن مو

کسیدان بخشی اساسی در فرآیند رنگ آمیزی مو است. ماده فعال سازنده، پراکسید هیدروژن است که به باز شدن کوتیکول های مو کمک می کند. حجم و درصد اکسیدان که هنگام رنگ کردن موهای خود انتخاب می کنید تعیین می کند که رنگ مو شما روشن یا تیره شود. انتخاب حجم و درصد مناسب از سازنده و همچنین ترکیب صحیح آن با رنگ مو ، به شما اطمینان می دهد که موهای شما به همان زیبایی که در نطر دارید شود.

انتخاب اکسیدان بر اساس نوع رنگ

رنگ‌های موقت – رنگ‌های موقت با اکسیدان‌های ضعیف‌تر (۳ تا ۲۰ حجمی) یا حتی بدون اکسیدان تهیه می‌شوند.
رنگ‌های دائمی – این رنگ‌ها به همراه اکسیدان‌های متوسط (۲۰ تا ۳۰ حجمی) استفاده می‌شوند.
روشن کننده‌ها – برای پودر‌ها و کرم‌های دکلره معمولا از اکسیدان‌های قوی تری (۳۰ تا ۴۰ حجمی) استفاده می‌شود.

انتخاب اکسیدان بر اساس درجه روشن / تیره کردن

غلظت اکسیدان را با توجه به درجه روشن شدن مو، انتخاب کنید. معمولاً هر ۳ ٪ از اکسیدان باعث می‌شود که مو ۱ درجه روشن شود. اگر می‌خواهید درجه روشنی (یا تیرگی) رنگ موی تان را حفظ کنید، از اکسیدان ۳ ٪ استفاده کنید.

انتخاب اکسیدان مناسب بر اساس نوع مو

نوع مو‌های شما نیز بر نتیجه رنگ مو تأثیر می‌گذارد. انواع مختلف مو نسبت به یک رنگ یکسان، متفاوت عمل می‌کنند.

 نازک

• روشن یا تیره‌تر شدن این مو‌ها آسان است.
• هنگام رنگ کردن مو‌های خود به یک رنگ تیره تر، ممکن است نتیجه نهایی تیره‌تر از حد نیاز باشد. از این رو بهتر است رنگ مو را یک درجه روشن‌تر انتخاب کنید.‌
• می‌توانید از اکسیدان ضعیف‌تر از حد توصیه شده استفاده کنید.

معمولی

• این مو واکنش طبیعی به رنگ مو دارد.
• از اکسیدان توصیه شده برای رنگ کردن مو استفاده کنید.

 ضخیم

• روشن و تیره کردن این مو‌ها معمولا سخت‌تر است.
• اگر می‌خواهید مو‌های تان را تیره کنید، ممکن است نتیجه رنگ کمی روشن‌تر باشد.‌
• می‌توانید از اکسیدان قوی تری نسبت به حد توصیه شده استفاده کنید.
• مو‌های سفید ضخیم نیز به رنگ مو بسیار مقاوم هستند.

جمع بندی

برای دستیابی به بهترین نتیجه، بایستی نسبت رنگ مو به اکسیدان را با توجه به دستورالعمل داده شده روی جعبه رنگ مو، انتخاب کنید.کیفیت موی شما نیز می‌تواند بر نتیجه رنگ مو تأثیر بگذارد. از آنجایی که هر یک از افراد مو‌هایی با کیفیت متفاوت دارند، بایستی در انتخاب اکسیدان مناسب نیز دقت عمل کافی داشته باشند.

 

 

عوامل اکسید کننده و کاهنده اصطلاحات کلیدی مورد استفاده در توصیف واکنش دهنده ها در واکنش های ردوکس هستند که الکترون ها را بین واکنش دهنده ها برای تشکیل محصولات انتقال می دهند. این صفحه در مورد آنچه که یک عامل اکسید کننده یا کاهنده را تعریف می کند، چگونگی تعیین یک عامل اکسید کننده و کاهنده در یک واکنش شیمیایی و اهمیت این مفهوم در کاربردهای دنیای واقعی بحث می کند.

عوامل اکسید کننده و کاهنده

یک عامل اکسید کننده یا اکسید کننده ، الکترون می گیرد و در یک واکنش شیمیایی احیا می شود. عامل اکسید کننده که به عنوان گیرنده الکترون نیز شناخته می شود، به طور معمول در یکی از حالت های اکسیداسیون احتمالی بالاتر خود قرار دارد زیرا الکترون به دست می آورد و کاهش می یابد. نمونه هایی از عوامل اکسید کننده عبارتند از هالوژن ها، نیترات پتاسیم و اسید نیتریک.

یک عامل کاهنده یا احیاکننده ، الکترون‌های خود را از دست می‌دهد و در یک واکنش شیمیایی اکسید می‌شود. یک عامل کاهنده معمولاً در یکی از حالت‌های اکسیداسیون کمتر ممکن است و به عنوان دهنده الکترون شناخته می‌شود. یک عامل کاهنده اکسید می شود، زیرا در واکنش ردوکس الکترون ها را از دست می دهد. نمونه هایی از عوامل احیا کننده شامل فلزات خاکی، اسید فرمیک و ترکیبات سولفیت می باشد.

شکل \(\PageIndex{1}\): یک عامل کاهنده مواد دیگر را کاهش می‌دهد و الکترون‌ها را از دست می‌دهد. بنابراین، حالت اکسیداسیون آن افزایش می یابد. یک عامل اکسید کننده مواد دیگر را اکسید کرده و الکترون به دست می آورد. بنابراین، حالت اکسیداسیون آن کاهش می یابد. 11 : یک عامل کاهنده مواد دیگر را کاهش می‌دهد و الکترون‌ها را از دست می‌دهد. بنابراین، حالت اکسیداسیون آن افزایش می یابد. یک عامل اکسید کننده مواد دیگر را اکسید کرده و الکترون به دست می آورد. بنابراین، حالت اکسیداسیون آن کاهش می یابد.

برای کمک به از بین بردن سردرگمی، یک دستگاه یادگاری برای کمک به تعیین عوامل اکسید کننده و کاهنده وجود دارد.

دکل نفتی :

O اکسیداسیون I s L oss و R eduction I s G ain الکترونها

جدول \(\PageIndex{1}\): عوامل اکسید کننده و کاهنده رایج 11 : عوامل اکسید کننده و کاهنده رایج
عوامل اکسید کننده رایج	عوامل کاهنده رایج
O2 O2	اچ2 H2
O3 O3	CO CO
اف2 F2	Fe Fe
برادر2 Br2	روی Zn
اچ2بنابراین4 H2SO4	لی Li
هالوژن ها (آنها طرفدار به دست آوردن الکترون برای به دست آوردن یک پیکربندی گاز نجیب هستند)	فلزات قلیایی (آنها طرفدار از دست دادن یک الکترون برای به دست آوردن یک پیکربندی گاز نجیب هستند)

عوامل کاهنده و اکسید کننده در واکنش ردوکس متعادل را شناسایی کنید:

\[\ce{Cl2 (aq) + 2Br^{-} (aq) -> 2Cl^{-} (aq) + Br2 (aq)} \nonumber\]

Cl2( ق ) +2برادر-( ق ) ⟶2Cl-( ق ) +برادر2( ق )Cl2(aq)+2Br−(aq)⟶2Cl−(aq)+Br2(aq)

نیمه واکنش اکسیداسیون

\[\ce{2 Br^{-} (aq) -> Br2 (aq)} \بدون شماره\]

2برادر-( ق ) ⟶برادر2( ق )2Br−(aq)⟶Br2(aq)

حالت های اکسیداسیون: -1 0

کاهش نیمه واکنش

\[\ce{Cl2 (aq) -> 2 Cl^{-} (aq)} \بدون شماره\]

Cl2( ق ) ⟶2Cl-( ق )Cl2(aq)⟶2Cl−(aq)

حالت های اکسیداسیون: 0 -1

بررسی اجمالی

• Br ^– یک الکترون را از دست می دهد . از Br ^– به Br ₂ اکسید می شود . بنابراین، Br ^– عامل کاهنده است .
• Cl ₂ یک الکترون به دست می آورد . از Cl ₂ به 2 Cl ^– کاهش می یابد . بنابراین، Cl ₂ عامل اکسید کننده است .

تمرین \(\PageIndex{1}\)11

عامل اکسید کننده و عامل کاهنده را در واکنش ردوکس زیر شناسایی کنید:

MnO-4+بنابراین2-3⟶منگنز+ 2+بنابراین2-4MnO4−+SO32−⟶Mn+2+SO42−

پاسخ

برنامه های کاربردی

عوامل اکسید کننده و کاهنده در کاربردهای صنعتی مهم هستند. آنها در فرآیندهایی مانند تصفیه آب، سفید کردن پارچه ها و ذخیره انرژی (مانند باتری و بنزین) استفاده می شوند. عوامل اکسید کننده و کاهنده به ویژه در فرآیندهای بیولوژیکی مانند متابولیسم و ​​فتوسنتز بسیار مهم هستند. به عنوان مثال، موجودات زنده از گیرنده های الکترون مانند NAD ⁺ برای برداشت انرژی از واکنش های ردوکس مانند هیدرولیز گلوکز استفاده می کنند:

سی6اچ12O6+ 2 A D P+ 2 P+ 2 NآD+→ 2 درجه سانتیگراداچ3سیای سیO2اچ+ 2 A Tپ+ 2 NA D H�6�12�6+2���+2�+2���+→2��3����2�+2���+2����

تمام واکنش های احتراق نیز نمونه هایی از واکنش های ردوکس هستند. واکنش احتراق زمانی رخ می دهد که یک ماده با اکسیژن واکنش می دهد و گرما ایجاد می کند. یک مثال، احتراق اکتان، جزء اصلی بنزین است:

2سی8اچ18( l ) + 25O2( گ) → 16 درجه سانتیگرادO2( گ) + 18اچ2O ( g)2�8�18(�)+25�2(�)→16��2(�)+18�2�(�)

واکنش های احتراق منبع اصلی انرژی برای صنعت مدرن است.

خلاصه

با نگاه کردن به حالت اکسیداسیون هر عنصر در سمت واکنش دهنده یک معادله شیمیایی در مقایسه با حالت اکسیداسیون همان عنصر در سمت محصول، می توان تعیین کرد که آیا عنصر احیا شده یا اکسید شده است و بنابراین می توان عوامل اکسید کننده و کاهنده یک ماده شیمیایی را شناسایی کرد. واکنش.

	عوامل اکسید کننده	عوامل کاهش دهنده
حالت اکسیداسیون	کاهش می دهد	افزایش
تعداد الکترون ها	به دست آورد	گمشده
ماده است …	کاهش	اکسید شده

چالش ها و مسائل

1. عامل اکسید کننده و عامل کاهنده را در واکنش ردوکس زیر شناسایی کنید: \[MnO_2(s) + 4 H^+(aq) + 2 Cl^-(aq) \rightarrow Mn^{2+} (aq) + 2 H_2O (l) + Cl_2(g)\]

مnO2( s ) + 4اچ+( یک ق) + 2 Cل-( یک ق) → مn2 +( یک ق) + 2اچ2O ( l ) + Cل2( گ)(1)(1)���2(�)+4�+(��)+2��−(��)→��2+(��)+2�2�(�)+��2(�)

1. برای واکنش، \(2 NO_2(g) + 7 H_2(g) \راست فلش 2 NH_3(g) + 4 H_2O(g)\)، هیدروژن یک عامل اکسید کننده است یا یک عامل کاهنده؟ توضیح.2 NO2( گ) + 7اچ2( گ) → 2 Nاچ3( گ) + 4اچ2O ( g)2��2(�)+7�2(�)→2��3(�)+4�2�(�) آیا هیدروژن یک عامل اکسید کننده است یا یک عامل کاهنده؟ توضیح.
2. عنصری که اکسید می شود عامل (n) __________ و عنصری که احیا می شود عامل __________ است.
3. عامل کاهنده را در واکنش ردوکس زیر شناسایی کنید: \[ 5 SO_3^{2-} + 2 MnO_4^- + 6 H^+ \right arrow 5 SO_4^{2-} + 2 Mn^{2+} + 3 H_2O\ ]

5 اسO2-​3+ 2 مnO-4+ 6اچ+→ 5 اسO2-​4+ 2 مn2 ++ 3اچ2O(2)(2)5��32−+2���4−+6�+→5��42−+2��2++3�2�

1. عامل اکسید کننده در واکنش ردوکس زیر چیست؟ \[Zn (s) + Cu^{2+} (aq) \rightarrow Zn^{2+} (aq) + Cu(s)\]

زn ( s ) + Cتو2 +( یک ق) ← زn2 +( یک ق) + Cتو ( ها )(3)(3)��(�)+��2+(��)→��2+(��)+��(�)

1. عامل اکسید کننده و کاهنده معادله شیمیایی زیر را برای تنفس هوازی تعیین کنید: \[ C_6H_{12}O_6 (s) + 6 O_2 (g) \راست فلش 6 CO_2 (g) + 6 H_2O (l)\]

سی6اچ12O6( s ) + 6O2( گ) → 6 درجه سانتیگرادO2( گ) + 6اچ2O ( l )(4)(4)�6�12�6(�)+6�2(�)→6��2(�)+6�2�(�)

1. برای یک واکنش ردوکس عمومی شامل گونه‌های \(A\) و \(B\)، با \(A\) از دست دادن الکترون و \(B\) الکترون‌ها: آیا A عامل اکسید کننده یا کاهنده است؟ آیا B عامل اکسید کننده یا کاهنده است؟ کدام احیا و کدام اکسید می شود؟آ� و ، با الکترون‌های الکترون‌ها را به دست می‌آورند: آیا A عامل اکسیدکننده یا کاهنده است؟ آیا B عامل اکسید کننده یا کاهنده است؟ کدام احیا و کدام اکسید می شود؟ب�آ�ب�
2. در یک واکنش ردوکس، باید وجود داشته باشد

1. یک عامل اکسید کننده و بدون عامل کاهنده
2. یک عامل کاهنده و بدون عامل اکسید کننده
3. یک عامل کاهنده و یک عامل اکسید کننده
4. بدون عامل کاهنده یا اکسید کننده

1. کدام یک از موارد زیر یک عامل کاهنده قوی است؟ کدام یک از موارد زیر یک اکسید کننده قوی است؟

نO-3��3− ، ، ،نO��ن2اچ4�2�4ناچ3��3 tvl,g h;sdnhk l,

راه حل ها

1. سیل-��− عامل احیا کننده است زیرا اکسید می شود و یک الکترون از دست می دهد (با حالت اکسیداسیون -1 در شروع می شود و به 0 در افزایش می یابد ). به یاد داشته باشید که به دست آوردن الکترون به معنای “کاهش” است. عامل اکسید کننده است زیرا با به دست آوردن دو الکترون کاهش می یابد (با در حالت اکسیداسیون +4 در شروع می شود و در یون های آزاد به +2 کاهش می یابد ). به خاطر داشته باشید که از دست دادن الکترون به معنای “اکسید شدن” است.سیل-��−سیل2��2مnO2���2مn��مnO2���2مn2 +��2+
2. در این واکنش هیدروژن یک الکترون از دست می دهد. هیدروژن اکسید می شود، بنابراین آن را به عامل کاهنده تبدیل می کند.
3. عنصری که اکسید می شود یک عامل کاهنده است ، زیرا عنصر الکترون از دست می دهد و عنصری که احیا می شود عامل اکسید کننده است ، زیرا عنصر الکترون می گیرد.
4. اسO2-​3��32− عامل کاهنده است زیرا دو الکترون از دست می دهد، گوگرد از حالت اکسیداسیون +4 در به حالت اکسیداسیون +6 در تغییر می کند .اسO2-​3��32−اسO2-​4��42−
5. سیتو2 +( یک ق)��2+(��) عامل اکسید کننده است زیرا دو الکترون به دست می آورد که از حالت اکسیداسیون +2 در به حالت اکسیداسیون 0 در Cu(s) کاهش می یابد.سیتو2 +( یک ق)��2+(��)
6. عامل اکسید کننده اکسیژن و عامل احیا کننده گلوکز است. اکسیژن کاهش می یابد، بنابراین یک عامل اکسید کننده است. گلوکز اکسیده می شود، بنابراین یک عامل کاهنده است.
7. هنگامی که \(A\) الکترون‌های خود را از دست می‌دهد، اکسید می‌شود و بنابراین یک عامل کاهنده است. هنگامی که \(B\) الکترون به دست آورد، کاهش می یابد و بنابراین یک عامل اکسید کننده است. \(A\) اکسید می شود و \(B\) کاهش می یابد.آ� الکترون‌های خود را از دست می‌دهد، اکسید می‌شود، و بنابراین یک عامل کاهنده است. هنگامی که الکترون به دست می آورد، کاهش می یابد، و بنابراین یک عامل اکسید کننده است. اکسید شده و احیا می شود.ب�آ�بب
8. پاسخ ج: در واکنش ردوکس، همیشه یک عامل اکسید کننده و کاهنده وجود دارد
9. نO-3ن�3- به احتمال زیاد یک عامل اکسید کننده قوی است. به احتمال زیاد یک عامل کاهنده قوی است. این با مقایسه اعداد اکسیداسیون نیتروژن مشخص می شود. از آنجا که دارای بالاترین عدد اکسیداسیون 5+ است، در مقایسه با مولکول های دیگر، به احتمال زیاد عامل اکسید کننده خواهد بود. از آنجایی که نیتروژن در حالت اکسیداسیون 3- دارد، کمترین حالت اکسیداسیون را دارد و به احتمال زیاد عامل کاهنده خواهد بود.ناچ3ناچ3نO-3ن�3-ناچ3

 

 

شماره های تماس: